2023 blijkt een jaar met vele ups en downs en laat ik starten met de ups!

Na een 3 jaar lange procedure kan ik eindelijk vol trots zeggen dat A Woman’s Worth de NGO status heeft gekregen in Oeganda! Ik kan een boek schrijven over het proces maar het is gelukt en we hebben ook nog eens een vergunning gekregen voor 5 jaar! Met deze status kunnen we eindelijk groots gaan dromen en het biedt op termijn veel mogelijkheden voor sponsoring.

Door de verandering in onze status moeten we voldoen aan veel nieuwe regelgeving. Het voelt dus een beetje alsof we helemaal opnieuw beginnen qua administratie etc. en zoals met veel zaken moet je hier het wiel telkens zelf opnieuw uitvinden. Wekelijks worden er nieuwe eisen toegevoegd en er is geen platform waar je kunt checken wat je moet doen. Ik mag mezelf gelukkig prijzen met een fantastische programma manager die zich, net als ik, niet snel uit het veld laat slaan en telkens haar weg vindt om de benodigde informatie te krijgen. We durven onze dromen steeds meer uit te spreken en de momenten dat we in ons kantoor heen en weer lopen naar het whiteboard om ideeën uit te werken zijn onbetaalbaar! Ik heb momenteel hulp van iemand die mij helpt om de juiste documentatie op orde te krijgen en om onze plannen beter in kaart te brengen. Zo adviseerde ze mij om mijn teamleden te interviewen en ik kan dit werkelijk elke ondernemer aanraden! Met een paar vragen ging ik een informeel gesprek aan en dit leverde waanzinnig mooie resultaten op. De vraag waarom men voor A Woman’s Worth werkt raakte me uiteraard het meest. Uiteraard hebben we allemaal een inkomen nodig maar de drijfveren van mijn team lopen uiteen van: ik ben opgevoed door alleen maar vrouwen en het is zo belangrijk om ze te helpen tot: Susan, jij hebt zo’n passie voor dit werk dat ik niet anders kan dan samen met jou A Woman’s Worth uit te breiden.

Dat mijn verhaal een inspiratie is voor velen bleek ook toen ik onlangs in gesprek ging met een productiemaatschappij die documentaires maakt voor Nederlandse TV. Na de nodige e-mails en online gesprekken heb ik “ja” gezegd tegen een documentaire over mijn leven in Oeganda en uiteraard over A Woman’s Worth. Volgend jaar zal ik 1 week gevolgd worden en zoals de plannen nu zijn wordt het een mooi verhaal wat begint in Bwindi bij de gorilla’s want dat is immers waar het allemaal begon in 2013.

Door gebrek aan fondsen kunnen we momenteel niet alle projecten draaien maar de Fashion Academie draait op volle toeren! De gestolen naaimachines zijn vervangen en er wordt dus volop lesgegeven. We hebben een wachtlijst voor volgend jaar en na een paar weken les zijn de vrouwen hun eerste zelfgemaakte outfits al aan het verkopen! Onze nieuwe locatie doet ook veel goeds en we krijgen steeds meer bekendheid.

Door allerlei factoren sluiten steeds meer NGO’s, en als vreemde eend in de bijt in de NGO wereld, wordt onze impact steeds zichtbaarder. Afhankelijkheid is het grootste probleem in de achterstandswijken. Veel NGO’s blijven maar van alles weggeven waardoor de bevolking afhankelijk wordt gehouden en dus wordt de oorzaak van veel problemen niet oplost. A Woman’s Worth deelt kennis en met die kennis moeten vrouwen zelf hun inkomen genereren. Voor de Fashion Academie betalen ze zelfs een kleine bijdrage om deel te nemen. Dit zorgt tevens voor een commitment want als je betaalt dan zorg je er ook voor dat je geen lessen mist.

We weten na 8 jaar dat onze aanpak werkt en dat we dit in vele wijken kunnen uitrollen. Momenteel worden de plannen geschreven om volgend jaar een 2^e vestiging te openen in een andere wijk net buiten Jinja! Het zal een pilot zijn van 1 jaar om te kijken of hetzelfde concept werkt in een andere setting. Een enorme uitdaging en ondanks dat ik er af en toe een beetje nerveus van wordt ben ik zo ontzettend trots dat we het zover hebben geschopt! Veel organisaties richten zich op dezelfde wijken en ik zou Susan niet zijn als ik het net even anders zou willen doen. Buiten de achterstandswijken zijn er nog zoveel andere plekken waar hulp soms veel harder nodig is maar waar geen voorzieningen zijn. We hebben vrouwen die 1 uur lopen om aan onze lessen deel te nemen. Dat betekent dat er in hun omgeving niks vergelijkend is en er voor ons werk en een doelgroep is.

Gebrek aan capaciteit is momenteel ons grootste probleem. We kunnen niet voldoen aan de vraag en dit is vooral omdat we niet voldoende financiële middelen hebben. Vanaf de oprichting ben ik ontzettend blij met alle steun die ik heb gehad en mede daardoor is A Woman’s Worth wat het is op de dag van vandaag. Zoals altijd is elke euro meer dan welkom en momenteel hebben we onze jaarlijkse campagne weer online dus mocht je een donatie kunnen doen dan kan ik garanderen dat dit op de juiste plek terecht komt.

www.geef.nl/nl/actie/awomansworth/donateurs

Waar ik begon met het schrijven dat het een jaar met vele ups en downs is kreeg ik een aantal weken geleden uit het niks weer enorme last van mijn rug. Een lang verhaal kort is dat ik in de afgelopen weken de nodige artsen heb gezien, de verkeerde diagnose werd gesteld, een fysiotherapeut andere bedoelingen had, ik veel medicatie heb geslikt en uiteindelijk met de juiste artsen, fysio en heel veel bewegen morgen na 2 maanden eindelijk weer naar Jinja kan! Een paar weken geleden mocht ik nog maar 20 minuten zitten en inmiddels ben ik weer op de been. Nog steeds onder controle en met de nodige oefeningen maar ik denk dat ik inmiddels genoeg ellende heb gehad na mijn val in december.

Ik kan het jaar in ieder geval beter eindigen dan dat het begon en dat is het belangrijkste!

Liefs uit Kampala