Over een paar uur zit mijn avontuur in Oeganda er weer op en vlieg ik terug naar Nederland. De tijd is natuurlijk voorbij gevlogen maar wat heb ik van elke dag genoten! Ik had 3 weken geleden niet kunnen bedenken dat ik zoveel werk zou kunnen doen en dat de eerste onderzoeksresultaten al een feit zouden zijn.

Maandag vertrok ik met het openbaar vervoer richting Kampala en dit blijft een ervaring op zich. De reistijd viel gelukkig mee maar eenmaal in Kampala moet je jezelf compleet overgeven aan de drukte. Met een glimlach op mijn gezicht geef ik me over aan het verkeer als de bodadriver net iets sneller wil vertrekken dan de andere 40 wachtende voor het stoplicht. Ik vond het wonderbaarlijk genoeg heel fijn om weer even in de drukte van Kampala te zijn en het was ontzettend leuk om iedereen weer te zien. Dinsdag stond dan eindelijk de afspraak met Bella. Na bijna 2 jaar hebben we uitgebreid bij kunnen kletsen en ze is dolenthousiast over ons project. Ze heeft me in contact gebracht met een aantal mensen die ons wellicht kunnen helpen met de sponsoring van het project. Het is soms gewoon bijna niet te bevatten wat er allemaal gebeurd in een paar weken en hoeveel deuren er open zijn gegaan.

Vrijdag stond de laatste vergadering op het programma en vol trots mocht ik de eerste salarissen uitbetalen! Wederom een onverwachte mijlpaal. Kenneth, Paul en Stella hebben al veel interviews gedaan en de eerste resultaten zijn binnen. Als ik de rapporten lees gaat er van alles door me heen. De informatie is zeer waardevol voor ons onderzoek maar aan de andere kant ook heel confronterend. Vrouwen die de zorg dragen voor 6 kinderen en rond moeten komen van € 0,45 per dag. Hiervan wordt dan ook nog eens € 0,15 per dag gespaard dus er is geld voor hooguit 1 maaltijd per dag. Ik heb een enorme bewondering en waardering voor deze vrouwen. Tot op heden heeft niemand gevraagd om financiële hulp maar willen ze vooral begeleiding op zakelijk gebied om te kijken hoe ze het bedrijf winstgevender kunnen maken. Daarnaast is er vaak sprake van fysiek en lichamelijk geweld en ze willen dan ook graag weten hoe ze voor zichzelf op kunnen komen. Hoe confronterend de resultaten ook zijn, het geeft aan dat we ons op de juiste doelgroep richten. Het idee wordt overal positief ontvangen en er zijn weinig soortgelijke projecten. Ik ben nog een lokaal project gaan bezoeken in de sloppenwijk waar ze een klein productiebedrijfje zijn begonnen voor uitwasbaar maandverband. Vooral in de dorpen wordt dit veel gebruikt en het is nog een vrij nieuwe markt dus er is veel vraag naar. Inmiddels zijn daar 30 vrouwen parttime aan het werk om zo het schoolgeld van de kinderen te kunnen betalen. Een heel mooi initiatief en de directeur geeft aan in de toekomst graag met ons te willen praten over een eventuele samenwerking op het gebied van trainingen. Ons netwerk is in 3 weken tijd enorm uitgebreid en ik stuiter af en toe van de energie als dit soort dingen op mijn pad komen. Ik heb in Nederland alle kansen gehad om mezelf te ontwikkelen en om mijn eigen keuzes te maken. Het is voor mij een enorme vanzelfsprekendheid geworden om deze kans ook te bieden aan andere vrouwen en ik zal er dan ook alles aan doen om dit voor elkaar te krijgen. Ik geloof dat ik nog nooit zo’n voldoening heb gekregen uit mijn werk en ik zal er alles aan doen om dit project samen met Hendrina en Noortje tot een succes te brengen!

Behalve werk was er natuurlijk ook nog genoeg tijd voor een relaxdagje bij het zwembad en een Oegandees stapavondje kon ook niet ontbreken afgelopen weekend. Vandaag was het helaas weer tijd om afscheid te nemen. Het viel me dit keer eigenlijk nog zwaarder dan de vorige keer en het komt denk ik vooral omdat ik weet dat ik voorlopig niet terug zal komen en dat er nog zoveel werk te doen is.

Wat zal ik het allemaal weer missen….. De altijd vrolijke en vriendelijke bodadrivers, het enthousiasme van de mensen, de levendigheid op straat, het denken in oplossingen, de typische geuren, nou ja gewoon alles eigenlijk! Thuis ga ik eerst alles laten bezinken en dan vol energie verder met het schrijven van het business plan voor de stichting.

Oeganda bedankt voor een wederom bijzonder verblijf en ondanks dat de tegenstellingen soms enorm groot en confronterend zijn kan ik me geen mooier 2^e thuis wensen!