Jambo Zanzibar!

Na een vertraagde vlucht word ik opgehaald door de taxi die me naar het hotel brengt. Al luisterend naar Coconut FM (geweldige naam voor een radiostation op Zanzibar) rijden we door een prachtige plantage met alleen maar palmbomen. Na 45 minuten arriveren we bij het hotel en ik val stil van het geweldige uitzicht! Ik voel me net een klein kind in een snoepwinkel als ik mijn kamer binnenkom en weet bijna niet wat ik met alle luxe moet haha. Alles is schoon, een heerlijk kingsize bed en een warme douche sinds 4 maanden! Als ik in bed lig hoor ik alleen de zee en die stilte ben ik al helemaal niet meer gewend! Het personeel is zeer vriendelijk en ik word compleet in de watten gelegd! Het is nog laagseizoen dus het is lekker rustig in het hotel. Ineens merk ik ook hoe erg ik toe was aan tijd voor mezelf. In Oeganda heb ik altijd mensen om me heen en zeker in Jinja kom ik overal vrijwilligers tegen als ik mijn neus buiten de deur steek. Er zijn behalve honeymooners ook nog meer gasten die net als ik even komen bijtanken. Al genietend van de rust en het uitzicht complimenteren we elkaar met de keuze om naar Zanzibar te komen haha. Ik heb uren voor me uit zitten staren over de zee en ik kon alleen maar concluderen dat ik 24 uur per dag aan het genieten ben! Ook het eten is heerlijk en ik kom werkelijk niks tekort. Behalve genieten van witte zandstranden met palmbomen aan een azuurblauwe zee ben ik ook het eiland gaan verkennen. Zanzibar staat bekend om zijn specerijen en dus heb ik een rondleiding gehad over 1 van de vele plantages. Het was ontzettend leuk en interessant en ik weet nu dus hoe onder andere waar de kruidnagels vandaan komen! Aan het einde van de rondleiding klimt er een jongen de palmboom in voor een verse cocosnoot. Over de hele plantage klimmen mannen de boom in en zingen. Hakuna Matata is een veel gehoorde uitspraak hier en ik krijg kippenvel van het bijzondere momentje… Met een privégids (die mazzel heb je dus in het laagseizoen) ga ik naar Stone Town. De markt is voor mij geen attractie meer en zo heb ik dus samen met mijn gids Yousef een route samengesteld! Zanzibar kent een geschiedenis met veel slavernij en het is bizar om in de kelders te staan waar deze mensen ooit verhandeld werden. Op het hele eiland zijn vooral veel Arabische invloeden terug te zien en in Stone Town zie je dit terug in de mooi bewerkte houten deuren. Al slenterend door de smalle straatjes hebben Yousef en ik de grootste lol om te achterhalen welke bekende Amerikaan er op het eiland is, maar helaas is het ons ondanks een achtervolgingsactie niet gelukt. Na de lunch op het strand met een aantal vissers stappen we in een bootje en gaan we naar Prison Island. Onderweg stoppen we om te snorkelen en je vergeet weleens hoe mooi de onderwaterwereld is! We varen door naar het eiland en daar worden we verwelkomd door de reuzeschildpadden! De grootste hebben zeker een doorsnede van 1 meter en zijn ongeveer 100 jaar oud (dat is een wilde gok die ze doen haha). Na een dag vol indrukken ga ik weer terug naar het hotel en ik geniet ik met een wijntje van een geweldige zonsondergang. Na een korte nacht ivm de overwinning op Spanje moest ik zaterdag om 5 uur mijn bed uit om dolfijnen te gaan spotten op de Indische Oceaan. In het donker rijden we naar het Zuidelijkste punt van het eiland en stappen daar in een bootje. Wederom heb ik de mazzel van een privégids! De oceaan is behoorlijk wild en ik heb ook meer het idee dat we vliegen dan dat we varen met het bootje. Er zijn verder geen toeristen omdat we zo vroeg zijn en dat maakt het echt bijzonder. Na 1,5 uur varen is het zover en spotten we de eerste dolfijnen! Ik maak me klaar om het water in te springen en even later zwem ik midden tussen een groep van 12 dolfijnen!! Wowwww, hoe geweldig is dit zeg!!! We achtervolgen ze een stukje en laten ze dan weer lekker verder zwemmen. Met een glimlach van oor tot oor varen we terug en geniet van het prachtige uitzicht over de oceaan. Ook de rit terug naar het hotel is geweldig. Het straatbeeld is vergelijkbaar met Oeganda maar de vele palmbomen en witte stranden maken het een waar paradijs! Na een week relaxen is mijn batterij weer opgeladen en heb ik ook weer zin om naar Oeganda te gaan! Het idee dat ik hier nog maar 7 weken ben is iets waar ik nog totaal niet aan wil denken! Toen ik maandagavond van Entebbe naar Jinja reed voelde het als thuiskomen en ik ga dan ook meer dan ooit genieten van de komende weken!! Er is nog genoeg werk te doen en vooral in juli komt er een grote groep vrijwilligers. Zanzibar is een absolute aanrader en het is een paradijs! Behalve heerlijk relaxen en wegdromen op de mooie stranden is er ook genoeg te doen! Helaas zit mijn vakantie er weer op dus is het weer tijd om aan de slag te gaan!

Dinsdagochtend ben ik maar meteen naar het weeshuis gegaan aangezien bij ons thuis de elektriciteit weer eens was afgesloten.. Dat was toch wat minder fijn thuiskomen! Alle vrijwilligers zijn aanwezig en ik krijg meteen alle verhalen van de afgelopen week te horen. Welkom terug…. Een van de vrijwilligers is ziek en is ik besluit om samen met haar voor een extra check naar een ziekenhuis in Kampala te gaan. Het was een privékliniek dus er zaten vooral veel blanken en erg veel Nederlanders. Ze hebben in de kliniek in Jinja de verkeerde diagnose gesteld waardoor ze ook de verkeerde medicijnen hebben gegeven en daarom is ze nog zo ziek. Na het ontvangen van de nieuwe medicijnen en het advies om vooral veel rust te nemen kunnen we weer naar huis. We zijn allebei opgelucht dat er verder niks ernstigs aan de hand is aangezien de diagnose in Jinja erg zorgwekkend was.

Vorige week is de kleine Martina overleden en dit nieuws kwam toch onverwachts. Het kleine vechtertje van 4 maanden die veel te vroeg op deze wereld is gekomen heeft de strijd tegen een griepvirus verloren… Ons rest niks anders dan de mooie momenten te koesteren… Er is vorige week een baby van 2 dagen oud binnen gebracht in het weeshuis dus je snapt al dat dit jongetje niks tekort komt en iedereen is verliefd op het mooie mannetje! Zijn moeder is tijdens de bevalling overleden en helaas is dat iets wat hier heel vaak gebeurd. Er wordt nu goed voor hem gezorgd en hopelijk vinden ze snel een adoptiegezin voor hem…

Ik heb weer genoeg energie voor de komende weken en ik ga vooral enorm genieten want vanaf nu vliegt de tijd voorbij!

Groetjes uit Kampala!